Onze zoon heeft ernstige dyslexie. Helaas voldoet hij net niet aan alle criteria die de gemeente stelt om in aanmerking te komen voor een vergoed traject. Dit betekent dat wij, en vooral hij natuurlijk, moet roeien met de riemen die er zijn. Samen met Mirjam zijn wij gaan kijken naar zijn leervermogen. Hoe kunnen we hem zo goed mogelijk ondersteunen? Wat zijn zijn valkuilen? Wat kan hij zelf doen om het leren makkelijker te maken? Met deze vragen zijn wij begonnen.

Mirjam heeft een aantal testen bij Teun afgenomen, waar wij bij aanwezig mochten zijn. Ik vond het erg prettig dat Mirjam gelijk uitlegde, zowel aan Teun als aan ons, waarvoor elke toets was en wat er ongeveer uitkwam. Zij benadrukte hierin altijd het positieve. Naar ons idee was dat heel helpend, omdat Teun daarmee verder kon. “Dit kan je goed, dus als je nu deze manier toepast, dan helpt dat je bij het maken van verschillende opdrachten.” Op deze manier was alles voor ons gelijk heel toepasbaar en ik denk ook dat dit de meerwaarde is van dit onderzoek: de toepasbaarheid.

Na het afnemen van de onderzoeken ontvingen wij een rapport. Deze was, voor ons als ouders erg goed te lezen! Wij hebben het rapport ook beschikbaar gesteld aan school. Van de leerkracht van Teun kreeg ik terug dat hij heel blij was met het verslag. Het gaf hem, zeker ook in de les, praktische  handvaten om Teun te ondersteunen en te sturen.